wawel wawel
1640
BLOG

Kaczyński! Czemu przyszedłeś nas dręczyć?! czyli architekci muru nienawiści

wawel wawel Socjologia Obserwuj temat Obserwuj notkę 37

image

Wśród zdań wypowiadanych przez J.Kaczyńskiego w dniu 7. rocznicy Smoleńska zwróciło moją uwagę jedno. Od razu na gorąco je zanotowałem. Było one wypowiedziane w reakcji na potępieńcze wycia i krzyki pewnej grupki nieszczęśników. Brzmiało ono w kontekście tak: „Mamy przeciw sobie mur nienawiści. Jest tu zadanie dla historyków i socjologów, żeby ustalili skąd ta nienawiść się bierze.”


Chwilę później dziennikarz zaprosił do stolika na Krakowskim Przedmieściu właśnie socjologa i historyka (prof. Krasnodębskiego i prof. Żaryna). Chwała dziennikarzowi za szybki refleks i trafne wyłapanie kluczowego zwrotu. Jednak i czasu było zbyt mało na spokojną refleksję i miejsce nie to – usłyszeliśmy więc trochę ciekawych uwag, ale prawie nie dotykających sedna problemu. Nic dziwnego, zagadnienie nie należy do intelektualnie najłatwiejszych. Zmagały się z nim kiedyś umysły rangi Leibniza i Hegla (teodycea, antropodycea, hamartologia).

Dziś ponownie w studio TV jeden z prowadzących powrócił do tego zdania Jarosława Kaczyńskiego i zaprosił prof. Zybertowicza. Niestety, przy całym szacunku dla prof. Zybertowicza, którego szanuję i sporo jego analiz i wypowiedzi cenię, nie usłyszeliśmy niczego, co zbliżałoby się do zmierzenia się z tematem. Być może dziedziny, w których specjalizuje się A.Zybertowicz „nie stykają” się z dziedzinami, do których trzeba by tu sięgnąć. Prof. Zybertowicz  powiedział, że stąd ta nienawiść (w ludziach typu Obywateli RP), gdyż... odczuwają potrzebę wyrażenia nienawiści, która jest w nich. Dostaliśmy tu typowy pleonazm (potrzeba nienawiści bierze się w nich z potrzeby nienawiści). Żeby nie otrzymywać takich pozornych, usypiających wypowiedzi trzeba by do studia zaprosić metafizyka, logika, teologa (np.kogoś takiego jak ks. prof. Guz). Zresztą warto tu wspomnieć, że w czasach Arystotelesa metafizyka i teologia (pierwsza filozofia) były synonimami, rozdzielono je – wbrew naturze rzeczy – dopiero dużo później. Zapraszanie do studia TV metafizyków i teologów byłoby czymś niecodziennym i dla wielu kontrowersyjnym, ale niewykluczone, że żyjemy w takich czasach, gdy musi do tego dojść, byśmy przestali w swych próbach zrozumienia świata gryźć własny ogon i kręcić się w kółko (circulus vitiosus). Irracjonalność i zagrożenie płynące ze strony publicznych zachowań pewnych środowisk wymusza na nas poważniejsze potraktowanie zjawisk pojawiających się w przestrzeni publicznej. Ostatecznie, przecież Cyba nie spadł z nieba. Zachowania i wrzaski typów w rodzaju ORP mogą ośmielać jednostki niezrównoważone i chore psychicznie. Póki co, biesy jeszcze nie weszły w świnie. Ale trzeba dmuchać na zimne...

Najpierw potrzebne jest poważniejsze intelektualne potraktowanie problemu. Później, z analizy – o ile będzie rzetelna - wyniknie potrzeba takich a nie innych działań. Ale na razie jesteśmy na etapie pierwszym.

Problem jest złożony, ale spróbujmy go przybliżyć.

Czym jest życie człowieka? Realizacją określonych wartości, idei. Z idei najważniejszymi, elementarnymi dla człowieczeństwa są idee prawdy i dobra (piękno na razie – jako bytowo wtórne, jako ścieżkę prowadzącą do dobra – pomińmy). Piękno ma za cel wskazanie drogi ku prawdzie, całą starożytność  i duża część nowożytności była przykładem tego, że sztuka ze swej natury musi orientować się na sens, prowadzić , przygotowywać do prawdy i dobra. Są (zdarzają się) ludzie, dla których wierność ideom, ideałom prawdy i dobra jest dominującym kierunkiem ich busoli życiowej. Ich procent w skali całej populacji jest zmienny w zależności od wyzwań czasu, ale zawsze są oni w mniejszości, gdyż realizacja wartości wymaga wysiłku, wyrzeczeń i odwagi. Większość pozostaje neutralna, część natomiast jest wroga wartościom. Szary człowiek zaspokaja potrzebę sensu swego życia zwykłą walką o pożywienie. Prowadzoną mniej lub bardziej przyzwoicie. Jednak wyznacznik człowieczeństwa, kryterium gatunkowe człowieka można ująć tak, jak uczynił jeden z dawnych mędrców: „Żyj człowieku, abyś nie tylko jadł i pił, lecz żył życiem dobrym i pięknym”. I teraz oto zaczynamy się zbliżać do sedna zagadnienia.

Jaka jest pierwsza reakcja ludzi wrogich wprowadzaniu w życie wartości, gdy widzą lub słyszą kogoś mającego idee, ideały prawdy i dobra i nie tylko mówiącego o nich, ale i próbującego wprowadzać je w życie? Pierwszą reakcją zawsze i wszędzie będzie agresja słowna, która może zamienić się w agresję fizyczną. Wycie, nieartykułowane okrzyki, nieprzewidywalne postępowanie. Wielka literatura opisuje to obrazowo jako potępieńcze wycie i szamotanina w różnych kręgach Hadesu. Jest to pierwsze z czym spotyka się wędrowiec wkraczający w świat zmarłych – nieludzki, niezrozumiały wrzask i wycie. Jest to instynkt, odruch warunkowy. Instynktowna reakcja organizmu psychofizycznego na samo istnienie czegoś, co od razu i instynktownie odbierane jest jako egzystencjalne zagrożenie. 

Szczególną agresję wywołuje widok człowieka mającego wizję i siłę, by budować rzeczywistość urządzoną na innych zasadach, niż te jedyne, w których ci ludzie zwykli byli  żyć. A ten ktoś przecież tylko nazywa rzeczy ich imionami i ustawia na właściwym miejscu. Są ludzie dla których wartości są zagrożeniem dla ich pozycji, ich znaczenia i ich możliwości realizacji swoich potrzeb i zachcianek. Gdy widzą kogoś, kto mówi o konieczności oparcia życia na jasnych i uczciwych zasadach – to czują się... potępieni. Czują się jak potępieńcy i stąd też wyją potępieńczo. Czują się tak, jakby ten ktoś, wpychał ich do Hadesu. A przecież oni już tam są. I – co najważniejsze – wielokrotnie odmawiali wyjścia stamtąd. Hades zaczyna się już tu, na ziemi. Ma tu swoje filie świata zmarłych. Filie, którymi zarządzają ludzie pozornie żywi, lecz martwi względem świata odwiecznych wartości.

Nie powinno nas dziwić, że zło odbiera dobro jako zagrożenie życia (egzystencjalne zagrożenie dla swego istnienia). Jest to przecież logiczne. I także nie powinno dziwić, że przez swą irracjonalną, agresywną reakcję wobec dobra – pogarsza swoją sytuację, to też jest logiczne. Tak było zawsze i tak musi być, gdyż świat jest sensowny (na początku był logos, a logos jeszcze u Heraklita to po prostu rozum, sens). Kto utracił sens - nie widzi sensu, lecz go wyczuwa i próbuje go unicestwić. Popadając w większe tarapaty, niż gdyby siedział cicho w swojej pre-ludzkiej niszy.

A dobro nie może nie drażnić zła. Logika to mówi. Co to za dobro, co nie zwalcza zła? Taż sama logika. Dobro błogosławiące zło i wycofujące się, gdy trzeba dać świadectwo – to żadne dobro. To faryzeizm. „Jeśli nie kochacie prawdy, to choćbyście twierdzili, że ją kochacie i stwarzalibyście takie pozory, wiedzcie, że w danym momencie zabraknie wam odrazy wobec tego, co jest fałszywe, i po tym da się rozpoznać, że w rzeczy samej prawdy nie kochacie".

Dlaczego zło aż tak wyje i wrzeszczy? Nie może inaczej. Sama obecność dobra jest dla zła udręką. Logika to mówi. Im bardziej dobro staje się silne i zdeterminowane w stopniowej realizacji swoich przyczółków (czyli wartości takich jak sprawiedliwość, prawda, uczciwość etc.) – tym bardziej zło odczuwa to jako... dręczenie. Zło dziękuje dobru za otwarcie mu oczu tylko w fantazyjnych utopiach, nie w świecie realnym. W świecie realnym zło ma obsesję nienawiśći do dobra, co możemy w ostatnim czasie obserwować w sejmie i na ulicach.

 

Do czego może doprowadzić nie zatrzymane rozprzestrzenianie się obsesji uczy nas historia mordercy Cyby oraz powieść Dostojewskiego „Biesy”. Dostojewski rozpoczyna swoją powieść mottem będącym cytatem z ewangelii (Łk 8,32-33). Początkowy fragment motta brzmi tak:

„A była tam duża trzoda świń, pasących się na górze. Prosiły Go więc (złe duchy), żeby im

pozwolił wejść w nie. I pozwolił im. Wtedy złe duchy wyszły z człowieka i weszły w świnie,

a trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i utonęła.”

„Biesy” opisują jak rozszerza się infekcja ruchów anarchistycznych i nihilistycznych (tak się akurat składa, że część z Obywateli RP była kiedyś powiązana z ruchami anarchistycznymi). Mniej zajmuje go wykluwanie się zła i pierwsze objawy choroby. Żeby zobaczyć pierwsze reakcje zła na dobro musimy cofnąć się do wersów wcześniejszych niż te, które Dostojewski obrał za motto: „Czemu przyszedłeś dręczyć nas?” – tak zaczęli krzyczeć opętani, czy mówiąc ściślej - biesy w nich. Sama obecność, pojawienia się dobra i jego zwolenników powoduje kompulsywną reakcję zła. Gdy widzę w TV W.Kuczyńskiego, W.Frasyniuka, A.Smolara, S.Blumsztajna, J.Piniora, K.Modzelewskiego, J.Hartmana A.Michnika itp. to na jaki temat nie toczyłaby się rozmowa pewne jest, że pojawiającym się co dwa zdania obsesyjnym refrenem tego typu ludzi jest coś, co można by sprowadzić do wyrzucanego z pasją pytania: „Kaczyński! Czemu przyszedłeś nas dręczyć?!” albo straszenia Polaków: „Ludzie! On przyszedł was dręczyć! Kaczyński was zadręczy, zniszczy, zabije, zamknie, zuboży!”. Taka jest logika deficytu, logika projekcji i obsesji ludzi o specyficznej mentalności, groteskowego kręgu duszącego się własną nieświadomością – zła.

Każdy mur nienawiści ma po drugiej stronie ścianę płaczu.

„wyszli dwaj opętani. Szli Mu naprzeciw. Byli oni tak groźni, że nie było mocnego, który ważyłby się przejść tamtą drogą” – tak opisuje wygląd i zachowanie obsesjonatów Ewangelia. Jak wygląda aktualność opisanych w niej wzorców zachowań przekonać się możemy z relacji z 7. rocznicy smoleńskiej opisanej przez jedną z uczestniczek na jej blogu z którego to opisu cytuję jedno zdanie, ale zachęcam do lektury całości: „W kolejnych bocznych ulicach od Krakowskiego oczekiwała na nas żulia przeszkadzająca nam wyciem oraz obraźliwymi okrzykami w uroczystościach i w modlitwie.” ["Czy musimy znosić ataki żulii?"]

PS Dowcipną puentą całego tekstu niech będzie świetny, poniższy skecz:

==========================================

wawel
O mnie wawel

OD NIEDAWNA PISZĘ TEŻ NA DRUGIM BLOGU JAKO    W A W E L  2 4 https://www.salon24.pl/u/wawel24/ Uszanować chciałbym Niebo, Ziemi czołem się pokłonić, ale człowiek jam niewdzięczny, że niedoskonały... =================================================== Nagroda Roczna „Poetry&Paratheatre” w Dziedzinie Sztuki ♛2012 - (kategoria: poetycki eksperyment roku 2012) ♛2013 - (kategoria: poezja, esej, tłumaczenie) za rozpętanie dyskusji wokół poezji Emily Dickinson i wkład do teorii tłumaczeń ED na język polski ========================== ❀ TEMATYCZNA LISTA NOTEK ❀ F I L O Z O F I A ✹ AGONIA LOGOSU H I S T O R I A 1.Ludobójstwo. Odsłona pierwsza. Precedens i wzór. 2. Hołodomor. Ludobójstwo. Odsłona druga. Nowe metody. 3.10.04.2011 WARSZAWA, KRAKÓW –- PAMIĘĆ I OBURZENIE======= ================ P O E Z J A 1. SZYMBORSKA czyli BIESIADNY SEN MOTYLA 2. Dziękomium strof Strofa (titulogram) 3.Limeryk 4.TRZEJ MĘDRCOWIE a koń każdego w innym kolorze... 5.CO SIĘ DZIEJE H U M O R -S A T Y R A -G R O T E S K A -K A B A R E T 1.KSIĘGA POWIEDZEŃ III RP czyli ZABIĆ ŚMIECHEM 2.KABARET TIMUR PRZEDSTAWIA czyli Witam telefrajerów... 3.III RP czyli Zmierzch Różowego Cesarstwa 4. Biłgoraj na tarasie - SZTUKA PRZETRWANIA DLA ELYT Z AWANSU 5.MANIFEST KBW czyli Kuczyński, Bratkowski, Wołek 6.SONATA NIESIOŁOWSKA a la Tarantella czyli KOLAPS STEFANA 7.Transatlantyckie - orędzie Bronisława Komorowskiego W Ę G R Y 1.WĘGRY, TELEWIZJA, KIBICE 2.GALERIA ZDJĘĆ węgierskich 3.ORBAN I CZERWONY PRĘGIERZ M U Z Y K A 1.D E V I C S 2.DEVICS - druga część muzycznej podróży... 3.HUGO RACE and The True Spirit 4.SALTILLO - to nie z importu lek, SALTILLO - nie nazwa to rośliny 5.HALOU - muzyka jak wytrawny szampan 6.ARVO PÄRT - Muzyka ciszy i pamięci 7. ♪ VICTIMAE PASCHALI LAUDES ♬

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Społeczeństwo